සිත් නොසිත

සසර කතරක නිමක් හසරක ඔහේ ගළනා ජීවිතේ පෙන්වා නිසි මගේ වදනක් ගානේ මිමිණූ... මව් දෙමව්පියනට පසුව විවරණ දීපු ගුණ නැණ සිප් බලෙන් මේ තා හැඬගැසුණු... දිවිමගේ ගිරිදුර්ග පා රිදෙන ගල් බොරළු අස්සෙනුත් හොයන්නට ජීවිතේ තරු ලකුණු ... පා නොපැකිලී යන්න අත් වැටක් වී තනපු නුඹෙන් ලද අකුරු වල තිබ්බෙම මං ලකුණු ..

සමනල් වයසේ සුන්දර මතකේ පියඹූ ඒ කාලේ කියා වී මල් වාගේ.... කිති කැවෙන සුළඟේ දුව පැනපු ඉපනැල්ලේ ආයේත් ඒ කාලේ එන් නෑ කිසි දාකේ... වරමක් ලැබුනොත්නේ දෙවරක් නොසිතමනේ ඉල්ලන්නේ ඒ කාලේ සොඳුරු ළමා වාරේ... ධනා 🖤

හඳත් ලස්සන දුරක පායන තරු වළල්ලක ගිලී උන්නම සුළඟ දඟකර මතක පෙතිමල් ඈත දුරකට විහිද ආවම හැකිද ලියවුන පටුන අගකින් යලිත් අමුණා ගන්න මුලටම අතරමං වන අයිතියක් ළඟ නිතොර හටගත් මතක සිහිවන හූරන කඳුළෙන් රිදුම් දේමයි ඇබ්බැහිය වුණු පවයි ආලේම... නොදැක්කා සේ යන්න තිබුණා හැඟුම් ගත් දිනයේ මුල්ම... ධනා 🖤

සිහින නොදකින දුරට ඇස් වල ඇඳුණු මතකය පමණි දන්නේ... එපා කියු හිත් යන්ට හැරියා මතකේ අයිතිය නෑ හොයන්නේ... තනිය තනිවම විඳපු අයමයි තවම රහසේම තරු ගනින්නේ... හෙටට අවැසිව ගෙවන කාලය අලුත් තරු නෑ යලි හොයන්නේ ... දැනුනු හිතකට එළිය වැටිමුත් තරුවෙ අයිතිය පාව යන්නේ... ධනා 🖤